"Işık" / 3.Sayfa
Sanal Gerçeklik Simülasyonunda Sepsis Ekibi Eğitimi İçin Yapay Zeka ile İnsan Kontrollü Doktor Arasında Karşılaştırma: Randomize Kontrollü Çalışma
Bu makale, hemşirelik öğrencilerinin sepsis bakımı ve meslekler arası iletişim konusunda eğitimini değerlendiren bir çalışmanın bulgularını sunuyor. Rastgele kontrollü deneme, yapay zeka destekli Sanal Gerçeklik Simülasyonu (VRS) ile insan kontrollü VRS’nin etkinliğini karşılaştırmıştır. Sonuçlara göre, sepsis performansı ve meslekler arası iletişim performansı açısından iki grup arasında önemli farklar gözlenmemiştir. Ancak, sepsis bakımı bilgisi ve iletişim öz-yeterliliği açısından önemli farklar bulunmuştur. Yapay zeka destekli grup, sepsis bakımı bilgi skorlarında insan kontrollü gruptan daha yüksek puan almışken, insan kontrollü grup meslekler arası iletişimde daha yüksek öz-yeterlilik raporlamıştır.
Çalışma, hem yapay zeka destekli hem de insan kontrollü VRS yaklaşımlarının sepsis değerlendirmesi ve yönetimi ile ekip iletişim becerileri konusunda deneyimsel öğrenme ve bilişsel araçlar sunduğunu göstermiştir. Yapay zeka destekli VRS, bilgi oluşturmayı kolaylaştırmak için çoklu sınavları içeren bir oyun tasarımını kullanmış ve öğrencileri sorgulama sürecine dahil etmiştir. Sosyal etkileşimleri teşvik etmek amacıyla ise insan kontrollü grup, rol yapma ve değerlendirme süreci aracılığıyla sosyal etkileşimlere katılma fırsatı bulmuştur.
Sonuçlar, yapay zeka destekli VRS’nin, özellikle tıp öğrencilerine ulaşmanın sınırlı olduğu durumlarda hemşirelik öğrencilerine meslekler arası eğitimde potansiyel bir rolü olduğunu önermiştir. Çalışma, farklı simülasyon yöntemlerini bir araya getirerek, yüz yüze simülasyon dahil olmak üzere öğrencilerin sepsis bakımı ve meslekler arası iletişim performansını optimize etmek için birleştirilmiş bir öğrenme yaklaşımını önermiştir.
Ancak, çalışmanın deneyimsel öğrenme yaklaşımlarındaki farklılıklar ve kısa süreli öğrenme sonuçlarının değerlendirilmesi gibi sınırlamaları vardır. Gelecekteki çalışmalar, bilginin ve öz-yeterliliğin uzun vadeli kalıcılığını değerlendirebilir ve sosyal etkileşimleri teşvik etmek için yapay zeka destekli VRS’nin daha da geliştirilmesine yönelebilir.
Hazırlayan: Elif Özge İnan
hCG Uygulaması İle Oosit Alımı Arasındaki Zaman Aralığı Ve ART Sonuçları: Güncellenmiş Bir Sistematik Derleme Ve Meta-Analiz
Araştırma, yardımcı üreme teknolojileri (ART) sonuçlarını iyileştirmek için hCG (human koriyonik gonadotropin) enjeksiyonu ile yumurta toplama arasında daha uzun bir sürenin beklenip beklenmediğini incelemeyi amaçladı. Kısa (≤ 36 saat) ve uzun (> 36 saat) hCG-yumurta toplama aralıklarını karşılaştıran on iki çalışmayı analiz ettiler. Sonuçlar, her iki grup arasında yumurta kalitesi, döllenme ve embriyo oranlarının benzer olduğunu gösterdi. Ancak uzun aralık grubunun kısa aralık grubuna göre klinik gebelik oranlarının önemli ölçüde daha yüksek olduğunu gösterdi. Her iki grupta da düşük düşük ve canlı doğum oranları benzerdi. Bu, hCG ve yumurta toplama arasında daha uzun bir süre beklemenin klinik gebelik oranlarını artırabileceğini, bu sayede üreme merkezlerinin ve hastaların işlemleri daha iyi planlamasına yardımcı olabileceğini göstermektedir.
Hazırlayan: Şevval Kurnaz
HRT İle Dondurulmuş Embriyo Transferi İçin Klinik Gebelik Oranı: 1 Hafta İle 2 Haftalık Östradiol Primingini Karşılaştıran Randomize Kontrollü Bir Pilot Çalışma
Bu çalışmanın amacı, yapay olarak hazırlanan endometriyumda donmuş embriyo transferi uygulanan iki hasta grubu arasında klinik gebelik oranlarını karşılaştırmaktır. Grup A, progesteron takviyesinden önce 7 gün östrojen alırken, Grup B 14 gün östrojen alır. Her iki grup da biyokimyasal gebelik ve 7 haftalık klinik gebelik oranlarında benzer sonuçlar elde etti. Çalışma, 7 günlük protokolün gebelik için daha kısa süre, azalan östrojen maruziyeti, daha esnek zamanlama ve programlama imkanları gibi avantajlara sahip olabileceğini göstermektedir. Ancak, küçük örneklem büyüklüğü nedeniyle, bu sonuçları doğrulamak için daha büyük ölçekli randomize kontrollü çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.
Hazırlayan: Şevval Kurnaz
Achondroplazi (ACH), orantısız kısa boyluğa neden olan yaygın bir iskelet bozukluğudur. Meclizine, hareket hastalığı için reçetesiz satılan bir ilaç, meclizine, bir ACH faresi modelinde fibroblast büyüme faktörü reseptör 3 (FGFR3) genini inhibe ettiği ve kemik büyümesini teşvik ettiği bulunmuştur. ACH’li çocuklarla yapılan bir önceki 1a evre klinik denemede meclizine’nin tek dozunun güvenli olduğu ve 10 gün sonra kan plazma konsantrasyonunun istikrarlı hale geldiği gösterilmiştir. Bu çalışma, ACH’li çocuklarda meclizine’nin güvenliliğini ve farmakokinetiğini değerlendirmeyi amaçlamıştır. 5-10 yaşları arasında 12 ACH’li hastaya meclizine 14 gün boyunca verilmiştir. İki farklı dozda verilen meclizine, ciddi yan etki göstermedi. Meclizine’nin vücutta ulaştığı konsantrasyon, 14 gün boyunca alındıktan sonra istikrarlı hale gelmiştir. Meclizine’nin uzun süreli kullanımı, ACH’li çocuklarda 2. evre klinik denemeler için önerilmektedir.
Hazırlayan: Şevval Kurnaz
Egzersiz Eğitimi Olgun Dişi Kemirgenlerde Enerji İhtiyacındaki Dereceli Azalmaya Kemik ve Endokrin Yanıtını Değiştirir
Bu çalışma, yaşlı dişi farelerde uygulanan dereceli enerji açığının (azaltılmış kalori alımıyla kilo kaybına yol açan) kemik kaybını önlemeye yardımcı olup olamayacağını araştırmayı amaçlamıştır. Dişi fareler sedanter (SED) ve egzersiz (EX) gruplarına ayrılmış ve her bir egzersiz durumuna göre serbestçe beslenen (ADLIB), orta (MOD) enerji kısıtlaması veya şiddetli (SEV) enerji kısıtlaması diyetlerine 12 hafta boyunca tabi tutulmuştur.
Sonuç olarak, egzersiz yoluyla artan enerji harcamasının enerji alımında daha küçük azalmalarla birleştirilmesi, yaşlı dişi farelerde kemik ve yağsız kütlesinin kaybına karşı bazı koruma sağlama eğiliminde görünmektedir. Bu etkinin muhtemelen dolaşımdaki IGF-1 seviyelerini daha iyi korumaya bağlı olduğu düşünülmüştür. Çalışma aynı zamanda kemik mekanik bütünlüğünün orta veya şiddetli enerji kısıtlamaları altında önemli ölçüde bozulmadığını da göstermiştir.
Hazırlayan: Oğuzalp Atalay
TEAS, DHEA, CoQ10 ve GH'nin IVF-ET Geçiren Zayıf Over Yanıtı İçin Sistematik Bir Derleme ve Ağ Meta-Analizi
Bu makale, in vitro fertilizasyon ve embriyo transferi (IVF-ET) uygulanan zayıf over yanıtı (POR) hastaları için adjuvan tedavilere odaklanan sistematik bir derleme ve ağ meta-analizini sunmaktadır. Çalışma, bu hastalarda DHEA, CoQ10, GH ve TEAS’ın gebelik sonuçları üzerindeki etkilerini değerlendirmeyi ve POR için optimal adjuvan tedavi stratejilerini belirlemeyi amaçlamıştır.
POR tanısı konulan 2323 kadını içeren on altı rastgele kontrollü çalışma (RCT) analize dahil edilmiştir. Sonuçlar, CoQ10 ve DHEA’nın klinik gebelik oranını önemli ölçüde artırdığını, CoQ10’un canlı doğum oranını en çok iyileştiren tedavi olduğunu gösterdi. DHEA’nın embriyo tutunma oranını, yüksek kaliteli embriyo oranını ve toplanan oosit sayısını artırdığı belirlendi ve GH bu sonuçlar açısından ikinci sırada yer aldı. Bazı adjuvan tedaviler, kontrol grubuna göre siklus iptali oranını önemli ölçüde etkilemedi. TEAS, adjuvan tedaviler arasında en az etkili olanıydı, ancak yine de kontrol grubuna kıyasla daha iyi bir genel etki gösterdi.
Sonuç olarak, IVF’den önce CoQ10, DHEA ve GH’nin adjuvan olarak kullanılması, geleneksel COS rejimine göre POR hastalarında daha iyi gebelik sonuçlarına yol açabilir. TEAS, klinik gebelik oranını iyileştirmeye yönelik potansiyele sahip olabilir, ancak dikkatli düşünülmesi gereklidir. Araştırmacılar, bu bulguları doğrulamak veya güncellemek için gelecekte büyük ölçekli RCT’lere doğrudan karşılaştırmaların yapılması gerekliliğine vurgu yapmaktadır.
Hazırlayan: Oğuzalp Atalay
Bu makale, meningiomlarda H3K27 trimetilasyon kaybının etkisini inceleyen bir meta-analiz sunmaktadır. Araştırmacılar, meningiom hastalarında H3K27me3 kaybını inceleyen çalışmaların sistematik bir gözden geçirmesini yaptılar. Meta-analiz, dokuz yayından 2376 meningiom vakasını içermiştir. Sonuçlar, H3K27me3 kaybının vakaların %16’sında mevcut olduğunu ve daha yüksek dereceli tümörlerde daha yaygın olduğunu göstermiştir. H3K27me3 kaybı olan hastaların tümör nüksü yaşama olasılıkları 1.70 kat daha yüksekti. H3K27me3 kaybının WHO derece 2 ve 3 meningiomlarında doku örnekleri beş yaşından daha küçük olduğunda ve daha geniş bir IHC boyama kaybı tanımı kullanıldığında anlamlı şekilde daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Bulgular, H3K27me3 kaybının daha agresif meningiomlarla ilişkili olduğunu ve prognostik bir belirteç olarak hizmet edebileceğini göstermektedir. Doku işleme ve çalışma tasarımının standartlaştırılması, bu epigenetik belirtecin klinik kullanılabilirliğini artırabilir.
Hazırlayan: Oğuzalp Atalay
Progestin Artı Metformin, Endometriyal Hiperplazi Ve Erken Endometriyal Kanserli Hastalarda Sonuçları Tek Başına Progestinden Daha Fazla İyileştirir: Bir Meta-Analiz
Bu çalışma, endometrial hiperplazi (EH) veya erken endometrial kanser (EEC) hastalarında metformin ile progestin tabanlı tedavinin etkisini araştırmıştır. Meta-analiz sonuçları, progestin artı metformin kombinasyonunun EH ve EEC hastalarında progestin tedavisine göre daha yüksek tam yanıt oranlarına sahip olduğunu göstermiştir. Kombinasyon, remisyon ve gebelik oranlarını artırarak korunmuş doğurganlık için umut verici bir seçenek olarak önerilmektedir. Ancak, canlı doğum oranı üzerinde belirgin bir etkisi saptanmamıştır. Bu nedenle, metformin ile progestin kombinasyonunun bu tür hastalarda kullanılması için daha fazla çalışma ve araştırmaya ihtiyaç duyulmaktadır.
Hazırlayan: Ceren Sert
Oral Nifedipin, Gebelik Sırasında Akut Şiddetli Hipertansiyon Tedavisi Için Tercihli Bir Seçenek Olabilir: Bir Meta-Analiz
Bu çalışmanın amacı, gebelikte akut şiddetli hipertansiyon (SHP) tedavisinde oral nifedipin ile intravenöz labetalol’ün karşılaştırılmasıydı. Araştırmada, hedeflenen kan basıncına ulaşma süresi (RTATBP), sistolik kan basıncı (SBP) ve diyastolik kan basıncı (DBP) gibi temel sonuçlar ile doz sayısı (NoD) ve olumsuz olaylar (AEs) gibi ikincil sonuçlar değerlendirildi. Sonuçlar, SBP, DBP ve AEs açısından iki ilaç arasında bir fark olmadığını gösterdi. Bununla birlikte, oral nifedipin, hedeflenen kan basıncına daha kısa sürede ulaşma (daha az RTATBP) ve daha az doz kullanımı (daha az NoD) sağladı. Sonuç olarak, her iki ilaç da genellikle iyi tolere edilmiş ve gebelikte akut şiddetli hipertansiyonun tedavisinde benzer etkinliğe sahip olmuştur. Ancak, oral nifedipin, hedeflenen kan basıncına daha hızlı ulaşması ve daha az doz gerektirmesi nedeniyle intravenöz labetalol’e kıyasla avantaj sağlamıştır.
Hazırlayan: Ceren Sert
Maxillomandibular avans (MMA), sürekli pozitif hava yolu basıncını tolere etmekte zorlanan ve Obeziteye Bağlı Uyku Apnesi (OSA) tedavisinde diğer cerrahi yöntemlere yanıt vermeyen hastalar için invaziv ancak potansiyel etkili bir cerrahi seçenektir. Maxillomandibular iskelet yapılarını ileri taşıyarak nazofarengeal, retropalatal ve hipofarengeal hava yolları genişler, böylece negatif basınçlı nefes alma sırasında farengeal çökme azalır. Mevcut literatürün meta analizi, cerrahi başarı oranının %86 ve OSA’nın iyileşme oranının %43.2 olduğunu göstermiştir. Bu makale, MMA işlemini açıklar ve tedavinin başarılı sonuçlarını sergiler.
Hazırlayan: Elif Özge İnan